ერთხელ ვამბობდი ზაფხული მიყვარსთქო, ვერ ვიტან ზამთარს, სითბო და მზე მიყვარს მეთქი, მაგრამ ეს ყველაფერი უკვე მეტისმეტად დამღლელია, აღარ თავდება...ასე მგონია ყველაფერი გამოშრა და გამოიფიტა,ასევე მეც... სკოლის დროც მოახლოვდა, რაღა დაგიმალოთ და მეც ვერ ვიტან სწავლის დაწყების მოახლოვებას. ძალიან არ მინდა ჩვენს სკოლაში ბავშვების(ჩემი შვილების) მიყვანა. მაგრამ რას ვიზამ, არჩევანი არაა, სხვაგან რა უკეთესი დამხვდება რომ გადავიყვანო თუ რა? სერთიფიცირების გამოცდაზე გასულ პედაგოგთა მხოლოდ 11%-მა გადალახა ქულათა მინიმალური ზღვარი.ეხლახანს წავიკითხე ამ გამოცდაზე ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგების დაწერილი მარგალიტები , ეს საშინელებაა, კიდევ უფრო მეტი საშინელება ისაა, რომ ეს პედაგოგები 2014 წლამდა ისევ ისე იქნებიან სკოლებში და წარმატებით დაამახინჯებენ ჩვენს შვილებს და ჩვენ კი უძლურები ვართ. ქალაქის სკოლებში კიდევ არაუშავს არჩევანი დიდია, ადგები და მონახავ სადმე კარგ სკოლას, აბა ჩვენ რა ვქნათ, სოფლებში? სად წავიყვანოთ ჩვენი შვილები? ზოგს გაკვეთილზე საკერავი მოაქვს , ზოგს ძინავს, ზოგიც საეთოდ მიმცილებელ მომცილებელი სჭირდება უკვე ასაკისა გამო ვეღარც მოძრაობს, აბა დირექტორი ვინმეს ხომ ვერ აწყენინებს, შეკრული კოლექტივია, ზოგიც მეზობელია,ზოგი ახლობელი და ნათესავი, ზოგი ნათლია, ზოგი ნათლული, ზოგისაგან დავალებულია, ზოგის ეშინია, ზოგს იქეთ აშინებს და ა.შ. განათლების სამინისტროს კი დაავიწყდა, რომ განათლების საკითხს კურირებს ქვეყანაში და არა კრიმინალს. საჯარო სკოლებისათვის ერთნაირი გარემო არაა შექმნილი ... ზოგ სკოლას თანამედროვე დონის სტომატოლოგიური კაბინეტით უზრუნველყოფენ, ზოგს კი ფანჯრებიც კი სანატრელი აქვს ზამთარში. ზოგ სკოლას ზამთარში დახურული აუზი აქვს, ზოგ სკოლაში კი ბავშვები ნაძვის გამხმარი წიწვებით დარბიან, რათა დაჟანგული შეშის ღუმელი როგორმე დაანთონ და გათბნენ, აბა ნედლი შეშით ღუმელს ვერ აანთებ, შეშას კი შუა ზამთარში ამზადებენ სკოლებისათვის.ამზადებემ ისევ ბავშვები,არადა სწორედ ამ საქმისათვის თანხები იწერება სკოლის ბიუჯეტიდან, მაგრამ როცა ვთქვი ეს ბავშვზე განხორციელებული ტრეფიკინგს გავსმეთქი, მიპასუხეს, არა ბატონო რას ამბობთ ეს ბავშვისათვის სასარგებლო შრომააო. ბავშვმა რომ რაიმე მოიწიოს შეშის ჩეხვის დროს ნაჯახით, ნეტა მაშინ რასთან გვექნება საქმე? ასე გადის ნახევარი გაკვეთილი.მერე ნახევარი ტრიმესტრი, ნახევარი წელი ... რათქმა უნდა ბავშვებსაც ეს უნდათ, წლის ბოლოს კი წიგნის მხოლოდ მესამედი თუ ,,ისწავლეს" ესეც დიდია. ნეტა ამ ყველაფერს რატომ ვწერ , ვის რაში აინტერესებს? არადა როგორ ცხელა... მე კიდევ ესეც მცხელა...
იტყვიან ხოლმე ბავშვს თუ სწავლა უნდა სადაც არ უნდა იყოს , როგორ სკოლაშიც არ უნდა სწავლობდეს, მაინც ისწავლისო. მეც ამის იმედად ვარ დარჩენილი...ვნახოთ როგორ გამართლდება ეს გამოთქმა, მაგრამ ღირს გავრისკო და მარტო ამის იმედად დავრჩე? თუ მეც მოვიმარაგო რეპეტიტორებისათვის მისაცემი ათასობით ლარი?
No comments:
Post a Comment