სამყაროს დასასრული

მინდა გადავახტე წარსულს, მომავალსაც,
აღარ მინდა ხვალ, არც ზეგ...
გუშინ, გუშინწინ აღარ მახსოვს...
არც მინდა მახსოვდეს.
შუქიც ბნელი გახდა ლამის,
ჩრდილი გაბაცდა მთლად.
ფოთოლმა სიმწვანე დაკარგა და
მზემ სითბო,
ნაღველი მხიარული გამხდარა...
მზეში წყვდიადი ჩასახლდა და
ყინვამ შეიყვარა სითბო,
ყვავილები ისე ვეღარ ლამაზობენ,
ვარსკვლავებსაც კი ცის კაბადონზე გასჭირვებიათ...
ჩიტების გალობა სადღაც დაიკარგა
ჩვენს სულებს უჭირთ.
დამძიმდა სხეული ამდენი ჭინჭებით,
ჩვენს სულებს მათგან გამოსვლა უჭირთ.
ვიწრო ბილიკებით სავალია
მთელი სამყარო
ჩვენი სულები გაჭედილია
გაურკვევლობის ამ ვიწრო მილში.
მეშინია კაცობრიობა
არ გაიპაროს
უღმეთორბის და სიძულვილის ,,საამო“ ძილში.

10/09/2010
2სთ04წთ